शासकीय दवाखान्यातील डॉक्टरला लाच स्वीकारताना रंगेहात पकडले, कारण जाणून तुम्हाला कीव करावीशी वाटेल
त्यांच्या परीक्षणांची शीर्षकं हा त्यांचा यूएसपी होता. आयएनटीच्या ‘अबक दुबक तिबक’ नाटकाला ‘धबक धबक धबक’ असे शीर्षक देऊन त्यांनी त्या नाटकाची पिसे काढली होती. अमोल पालेकरांच्या ‘राशोमान’ला त्यांनी ‘ठुंग फुस्स’ असे शीर्षक दिले होते (कारण मूळ कलाकृती जपानी होती.) रत्नाकर मतकरींनी लिहिलेल्या ‘माझं काय चुकलं?’ या नाटकाचं हेडिंग होतं, ‘तेच तर सांगतो’, म्हणजे काय ते समजून जायचं. श्री. ना. पेंडशांच्या ‘रथचक्र’ नाटकात मूळ कादंबरीची खोली कशी नाही हे त्यांनी तौलनिक दाखले देत मांडले होते.
स्मार्टवॉचच्या वापराने तरुणाला थेट पोहोचवले रुग्णालयात, असे कसे घडले हे जाणून घ्या
‘चंद्रलेखा’च्या ‘स्वामी’ नाटकाचं त्यांनी ‘शनिवारवाड्याचा स्वामी’ आणि ‘रविवारवाड्याचा स्वामी’ असं दोन भागांत परीक्षण लिहिले होते. नाडकर्णींच्या तावडीतून कितीही मोठा लेखक, दिग्दर्शक, नट असला तरी तो सुटत नसे. कानेटकर, तेंडुलकरांनाही त्यांनी सोडलं नाही. त्यामुळे नाडकर्णींच्या नावाला एक वलय प्राप्त झाले आणि पुढे ते ‘महाराष्ट्र टाइम्स’मध्ये रुजू झाले.
यापूर्वी नाडकर्णी यांनी वृत्तपत्रीय समीक्षा कधी केली नाही. इथे त्यांना साप्ताहिकासारखी जागा नव्हती. पण त्यांनी आपली हूण आक्रमकांसारखी मुसंडी मारत लिहिण्याची वृत्ती सोडली नाही. त्यांनी आजवर शेकडो नाटकांवर लिखाण केले आहे. नाडकर्णींना अ. भा. मराठी नाट्य परिषदेने २०१९ सालचा जीवन गौरव सन्मान देऊन त्यांच्या कारकिर्दीचा सन्मान केला होता.सोलापुरात टोळक्याचा धुडगूस, लव जिहादच्या संशयावरून तरुणास बेदम मारहाण, तरुणीने दिला हा जबाब
