रत्नागिरी – सतत कोसळणाऱ्या पावसामुळे जिल्ह्यात तब्बल २०४२ मिलीमीटर इतक्या पावसाची नोंद झाली आहे. रत्नागिरी जिल्ह्यात १ जून ते २० जूलै या कालावधीमध्ये २०४२ मिलीमीटर इतक्या पावसाची नोंद झाली आहे. तर मागील २४ तासात जिल्ह्यात १०२ मिलीमीटर इतका पाऊस झाला आहे. २३ जुलैपर्यंत जिल्ह्यामध्ये मुसळधार ते अतिमुसळधार पावसाचा इशारा देखील हवामान विभागानं दिला आहे.

रत्नागिरी जिल्ह्यात ९ तालुके आहेत. या नऊ तालुक्यांमध्ये १ जून ते २० जुलै या कालावधीमध्ये चांगलाच पाऊस झाला आहे. मंडणगडमध्ये २१४८, दापोलीमध्ये १७९१, खेडमध्ये २३१२, गुहागरमध्ये २२६४, चिपळूणमध्ये १७९५, संगमेश्वरमध्ये १९५९ , रत्नागिरी तालुक्यामध्ये २३३४, लांजामध्ये १९५० आणि राजापूर तालुक्यामध्ये १८२५ इतक्या पावसाची नोंद झाली आहे.

अद्याप जुलै महिन्याचे १० दिवस देखील बाकी आहेत. शिवाय, मुसळधार पाऊस देखील कोसळण्याची शक्यता हवामान विभागानं व्यक्त केली आहे. आजपासून पुढील दोन दिवस हवामान खात्याने जिल्ह्याला रेड अलर्ट दिला आहे. दुपारानंतर पावसाचा दोर आणखी वाढला आहे. गेल्या आठ दिवसांपासून पडणाऱ्या मुसळधार पावसामुळे सर्वच नद्या दुथडी भरून वाहत आहेत. यामुळे अनेक नद्यांनी धोक्याची पातळी ओलांडली असून पूरपरिस्थिती निर्माण झाली आहे.

खेड येथील जगबुडी नदीने व राजापूर येथील कोदवली नदीने इशारा पातळी ओलांडली आहे. यामुळे नद्यांशेजारील सर्व गावांना सतर्कतेचा इशारा देण्यात आला असून नागरिकांना सुरक्षित स्थळी जाण्याचं आवाहन करण्यात आलं आहे.

मिळालेल्या माहितीनुसार, जगबुडी नदीची इशारा पातळी ६ इतकी असून सध्याची पातळी ६.५० इतकी आहे. तर कोदवली नदीची इशारा पातळी ४.९० इतकी असून सध्याची पातली ६.०० इतकी आहे. अशात जर पाऊस आणखी वाढला तर परिसरात पूर येण्याची शक्यता आहे. हवामान खात्याने दिलेल्या माहितीनुसार, रत्नागिरीमध्येही मुसळधार पावसाचा इशारा देण्यात आला आहे.

‘गायक म्हणून आपण स्वतःचा जितका विविध अंगानं शोध घेऊ, तितकं आपण समृद्ध होतो,’ असं म्हणणं आहे यांचं. ‘गेली दीड-दोन वर्षं कार्यक्रम बंद असले, तरी गाण्याशी नातं तुटलं नाही. यू-ट्यूबच्या माध्यमातून काम सुरू राहिलं. शास्त्रीय संगीताकडे मी पाठ फिरवलेली नाही. या काळात व्यक्ती म्हणून मी वृद्धींगत झालो. लोकांना वाटतं शास्त्रीय गायकानं केवळ तेच गाणं गावं. आपण असे कप्पे करून टाकले आहेत,’ असंही ते म्हणतात.

आनंद, प्रतीक्षा आणि ओटीटी‘’ चित्रपट ‘कान’ महोत्सवासाठी निवडला गेला. या विषयी राहुल म्हणतात, ‘हा अवर्णनीय आनंद आहे. आजोबा, त्यांची गायकी हा जिव्हाळ्याचा विषय आहे. ही कलाकृती म्हणजे त्यांच्या जीवनकार्याला आदरांजली आहे. पहिला आणि जीव ओतून केलेला हा प्रयत्न आहे. गेलं वर्षभर काही झालं नाही; पण चित्रपट राज्य सरकारकडून ‘कान’साठी जात आहे, हे ऐकून फार आनंद वाटला. हुरूप आला. प्रदर्शनाबद्दल बोलायचं, तर पूर्ण क्षमतेनं चित्रपटगृहं सुरू झाल्यास, अगदी उद्याही तो प्रदर्शित करायला आवडेल. ही कलाकृती चित्रपटगृहासाठी तयार झालेली आहे.’ ओटीटीवर प्रदर्शित न करण्याबाबत ते म्हणाले, ‘निर्मात्यांचीही काही गणितं असतात. सुदैवानं प्रायोजक, प्रस्तुतकर्ता आणि निर्माते यांनाही तो चित्रपटगृहांतच प्रदर्शित व्हावा असं वाटतंय. भाईकाका (पु. ल. देशपांडे) म्हणायचे, ‘मोठी माणसं जात नसतात, ती संगीतरूपानं चिरंतन राहतात.’ मला वाटतं, ही त्याचीच पावती आहे. हा चित्रपट यांनीही पाहिला. ‘तू संगीत चांगलं करशील याची खात्री होती; पण नट म्हणूनही चांगला वावरला आहेस,’ ही त्यांची प्रतिक्रिया हुरूप वाढविणारी आहे.’

आजोबांचा गेटअप आणि मीमोठ्या पडद्यावर आजोबांची भूमिका तुम्हीच साकारायचं ठरलं होतं का, असं विचारताच ते म्हणाले, ‘सुरुवातीलाच दिग्दर्शक निपुण धर्माधिकारीला मी हा चित्रपट करावा का, हे विचारलं होतं. निपुणसोबत मी ‘संगीत मानापमान’, ‘संगीत संशयकल्लोळ’ आणि ‘संगीत सौभद्र’ ही नाटकं केली. चित्रपटाचं काम सुरू झाल्यावर मी निपुणला ही भूमिका करण्याबाबत स्पष्टपणे विचारलं होतं. मी करू शकणार नसेल, तर तसं सांग, असंही त्याला म्हणालो होतो. ही भूमिका तूच केली पाहिजेस आणि करू शकतोस, असं त्यानं सांगितल्यावर मला हायसं वाटलं. ‘बालगंधर्व’ चित्रपटात जेव्हा रवी जाधव यांनी मला केशवराव भोसलेंच्या भूमिकेसाठी विचारणा केली, तेव्हाही मी हा प्रश्न त्यांना विचारला होता. गायक म्हणून एखादी गोष्ट आपण चांगली मांडू शकतो, हे माहीत आहे. हे क्षेत्र मात्र पूर्णपणे नवं आहे. नाटक आणि चित्रपट ही वेगळी माध्यमं आहेत. प्रामाणिक प्रयत्न करणं माझ्या हाती होतं, मी तेच केलं. मी आतापर्यंत हा चित्रपट जितक्या वेळा पाहिला, तेव्हा मला पडद्यावर आजोबाच दिसले.

संगीत आणि दिग्दर्शनचित्रपटाचं संगीत आणि दिग्दर्शन याबाबत राहुल म्हणाले, ‘आजोबांचं गाणं मी एवढं ऐकलंय, की ९९ टक्के रेकॉर्डिंग मला पाठ आहेत. मी जेव्हा गाणं सुरू केलं, तेव्हा भाईकाका म्हणाले होते, ‘आता वसंता नाही, कुमार नाही, तेव्हा तू कॅसेटला गुरू मान, त्यांचं गाणं ऐक, त्यातून तुला वाट मिळेल. मी उदंड ऐकलं. वडिलांनी विविध ठिकाणी फिरून खूप रेकॉर्डिंग गोळा केल्या होत्या. आजोबांचं पूर्ण आकलन होणं अवघड आहे; त्यामुळे कोणत्या पद्धतीनं एखादी गोष्ट ते गातील, सादर करतील याचा अंदाज आणि अनुभूती घेत, ‘बहुधा असं करतील’, अशा बैठकीनं मी गाणी केली. नागपूरला चित्रीकरण करत असताना एक गाणं तिथंच, एका दिवसात आम्ही तयार केलं. त्याची चाल निपुणला आवडली नाही. मी मेकअप करताना दुसरी चाल बांधली, ती त्याला आवडली. एका गझलेसाठी सात चाली बांधल्या, त्यातली त्याला एक आवडली. निपुणचं काम अतिशय शांत-संयमी आहे. चित्रीकरणाच्या ६२ दिवसांत एक-दोनदाच त्यानं उत्तम झालंय असं म्हणत दाद दिली. हा चित्रपट निपुणच करू शकतो, असंच मी म्हणेन.’

दडपण नव्हे; शोधवसंतरावांचा नातू म्हणून त्यांच्या गायकीचा वारसा पुढे नेण्याचं आणि स्वतंत्र गायक म्हणून दडपण येतं का, असं विचारताच राहुल म्हणतात, ‘सुरुवातीला मी कुमारजी एके कुमारजी असा होतो. भाईकाका माझं गाणं ऐकायला घरी यायचे. आधी मी पिंपळखरे बुवांकडे शिकायचो आणि पुढे कुमारजींची गाणी गायला लागलो. एकदा आई भाईकाकांना म्हणाली, ‘हा सगळं कुमारजींचं गातो यात आनंद आहे; पण वसंतरावांचा नातू आहे, त्यांचंही काही तरी गावं.’ त्यावर भाईकाका म्हणाले होते, ‘त्याचा आवाज फुटू दे, आपोआप तो वसंताकडे घसरेल.’ ती किती द्रष्टे होते हे यावरून कळतं. वयानुसार पुढे माझा आवाज आजोबांच्या खूप जवळ गेला, त्यात फिरत यायला लागली. त्यांचं गाणं थोडं पेलायला लागलं. त्यांच्यातल्या उत्तुंग सादरकर्त्याचं दर्शन घडलं. त्यांच्या गायकीत भावगीत, ठुमरी, नाट्यगीत, गझल, लावणी असा प्रत्येक विषय किती मोठा होऊ शकतो हे कळतं. त्यांचा साहित्याचा खूप अभ्यास होता. म्हणूनच पुलं आणि ते मित्र होते. अनेक माणसं त्यांच्या या चौफेर असण्याचे किस्से सांगतात, तेव्हा हे सगळं आजोबांना केव्हा केलं हा संशोधनाचा विषय वाटतो. आजोबांच्या या पैलूंपैकी गाणं, अभिनय, नाटक यावर लक्ष केंद्रित करू आणि इतर गोष्टी कानावर आहेत त्या तशाच राहू देऊ, असं मी ठरवलं. आजोबांचं जे दर्शन मला घडलं त्याचा मी मागोवा घेत आहे.’

रिअॅलिटी शो आणि संघर्षरिअॅलिटी शो, नवोदितांना मिळणारं व्यासपीठ याबाबत राहुल म्हणतात, ‘शास्त्रीय संगीतावर रिअॅलिटी शो का होत नाही, असा माझा प्रश्न आहे. यापूर्वी प्रयत्न झाला; पण तो चालला नाही. मनोरंजन म्हणून जेव्हा तुम्ही या सगळ्याकडे पाहता, तेव्हा टीआरपी वगैरेचा विचार करावा लागतो. मी परीक्षक म्हणून खूप रोखठोक बोलायचो. तेव्हा मला सांगण्यात आलं, की एखाद्या गायकाचं सादरीकरण पाहणारी खूप मंडळी असतात. राहुल देशपांडेंनी यांना नाही म्हटलं, म्हणजे याला काहीच येत नाही, असा समज होऊ शकतो. नकारात्मक गोष्टही सकारात्मक पद्धतीनं सांगा. मला ते पटलं; मात्र या कार्यक्रमात ज्या ‘स्टोरी’ बनवल्या जातात, ते गायक म्हणून मला पटत नाही. एखाद्याची परिस्थिती हा त्याच्या गाण्याचा निकष ठरत नाही. आयुष्यात खूप मोठा संघर्ष किंवा परिस्थिती चांगला नाही, तरच चांगला गायक वा गायिका होते, अशी काही प्रतिमा जाऊ नये. गाण्याचाही एक स्ट्रगल असतो. रियाझ सुरू करतो तिथून हा स्ट्रगल सुरू होतो. हे करणारी मुलंही खूप कमी आहेत. मला क्लास काढून गायकीचा शिक्षक व्हायचं नाही. शिकवावं वाटतं त्यांना मी शिकवतो. अनेक पालक माझ्याकडे यायचे. मुला-मुलीला अमुक शोमध्ये जायचंय म्हणून शिकवा, तुम्ही नाव सुचवलंत, तर तिथं संधी मिळेल, असं म्हणायचे. त्यावर मला हे जमणार नाही, असं मी सांगतो. आज शिकवलं आणि उद्या गाणं आलं असं होत नाही. रिअॅलिटी शोमुळं अनेकांना काम मिळतंय. याच व्यासपीठानं अवधूत, बेला, स्वप्नील, श्रेया अशी प्रतिभावान माणसं दिली. त्यांनी या व्यासपीठाचं सोनं केलं. तुम्ही त्याचा योग्य उपयोग केला, तर घडू शकता.’

म्हणून थांबलो…पुढं काय करणार आहात, असं विचारताच राहुल म्हणतात, ‘सध्या चित्रपट प्रदर्शित करण्याची वाट पाहत आहे. मधल्या काळात काही सुचेल. मी संगीत नाटक करणं थांबवलं. गायक आहे, हे मी विसरू शकत नाही. संगीत नाटकाचे मी चारशे-साडेचारशे प्रयोग केले. आजच्या पिढीला ते कळावं हा हेतू होता. नाट्यगीतं मैफलीत गायची नसतात; कारण त्यामागे संदर्भ, प्रसंग असतात. ‘कट्यार…’, ‘बालगंधर्व’ हे चित्रपट आल्यावर नव्या पिढीला ते कळलं. मग मी नाटक करणं बंद केलं. नवं संगीत नाटक करायला आवडेल. गाण्याचं, अभिनयाचं असतं, तसं रंगभूमीचं एक वेड असतं.’

प्रेझेंटेबल असणं कधीही चांगलं; पण प्रेझेंटेबल होण्यासाठी गाण्याचं सत्त्व किंवा मूल्य कमी होणं किंवा गायकीवरून लक्ष वळणं योग्य नाही. स्क्रीनवर कसा वा कशी दिसेन, याचा अधिक विचार केला, तर गाणं बाजूला राहतं. म्युझिक व्हिडिओ करत असाल, तर तिथं अभिनय ठीक. गायक म्हणून गाताना तुम्ही अंतर्बाह्य त्या गाण्यातच असायला हवं.

– राहुल देशपांडे

मुंबई : अश्लिल व्हिडीओ बनवणे आणि ते साईटवर अपलोड केल्याप्रकरणामध्ये शिल्पा शेट्टीचा नवरा आणि उद्योजक राज कुंद्राला अटक करण्यात आली आहे. न्यायालयाने २३ तारखेपर्यंत पोलीस कोठडीत ठेवण्याचे आदेहशी दिले आहेत. राजच्या अटकेनंतर याप्रकरणामध्ये शिल्पा शेट्टीची काय भूमिका होती याकडे आता सर्वांचे लक्ष लागले आहे. आतपर्यंत पोलिसांनी केलेल्या तपासामध्ये शिल्पाचे नाव अद्याप आलेले नाही. परंतु मॉडेल हिने मात्र, या सर्व गोष्टींची शिल्पाला पूर्ण कल्पना होती, असा खळबळजनक आरोप केला आहे.

बायकोला नवऱ्याच्या गोष्टी माहिती असतात

पॉर्नोग्राफी प्रकरणाविरोधात पोलिसांनी फेब्रुवारीमध्ये गुन्हा दाखल केला होता. त्यावेळी या प्रकरणामध्ये चा सहभाग असल्याचा संशय सर्वप्रथम मॉडेल सागरिका शोनाने केला होता. त्यानंतर पोलिसांनी केलेल्या सखोल तपासामध्ये राजच्याविरोधात सबळ पुरावे मिळाले आणि त्याला अटक करण्यात आली. राजला अटक झाल्यानंतर सागरिका शोनाने एका वृतवाहिनीला दिलेल्या मुलाखतीमध्ये सांगितले की, ‘या प्रकरणाची संपूर्ण माहिती राजची बायको ला होती. कारण राजच्या प्रत्येक कंपनीमध्ये ती डायरेक्टर आहे. कंपनीमध्ये काय चालले आहे हे त्या कंपनीच्या डायरेक्टरला माहिती नाही असे कसे होऊ शकते? त्यामुळे पोलिसांनी शिल्पाची देखील सखोल चौकशी करायला हवी. तिला या पॉर्न रॅकेटबद्दल सर्व माहिती असणारच आहे, याची मला खात्री आहे.’

पोलिसांना नक्कीच मदत करीन

सागरिकाने वृत्तवाहिनीला दिलेल्या मुलाखतीमध्ये पुढे सांगितले, ‘ याप्रकरणी जर मला मुंबई पोलिसांनी चौकशीसाठी बोलावले तर मी नक्की जाईन आणि त्यांना सर्वतोपरी मदत करीन. मला ऑडिशनवेळी जो कॉल आला होता तो व्हॉट्सअप कॉल होता. त्यामुळे मला तो रेकॉर्ड करता आला नाही. अन्यथा तो पुरावा म्हणून मी पोलिसांना देऊ शकले असते.’

व्हॉट्सअपवर न्यूड व्हिडीओ पाठवण्याची मागणी

सागरिकाने याआधी देखील एक व्हिडीओ सोशल मीडियावर शेअर केला होता. त्या व्हिडीओमध्ये तिने सांगितले की, एका वेब सीरिजसाठी तिने व्हिडीओ कॉलद्वारे ऑडिशन दिली होती. ही ऑडिशन राज कुंद्रा, त्याचा साथीदार उमेश कामथ आणि आणखी एका व्यक्तीने घेतली होती. या व्यक्तीने मास्क लावला होता. ही ऑडिशन सुरू असताना राज कुंद्राने तिला न्यूड ऑडिशन देण्यास सांगितले. परंतु तिने ही गोष्ट करण्यास स्पष्ट शब्दांत नकार दिला होता.

मुंबई: ‘करोनाच्या दुसऱ्या लाटेत ऑक्सिजन अभावी मरण पावलेल्या लोकांच्या नातलगांनी मोदी सरकारवर खटलाच दाखल करायला हवा,’ अशी संतप्त प्रतिक्रिया शिवसेनेचे खासदार () यांनी दिली आहे. ( on Deaths due to Oxygen Shortage)

करोनाच्या दुसऱ्या लाटेत ऑक्सिजन अभावी देशात एकही मृत्यू झालेला नाही, अशी माहिती केंद्रीय आरोग्य मंत्रालयानं काल राज्यसभेत दिली. राज्ये आणि केंद्रशासित प्रदेशांनी दिलेल्या अहवालाचा आधार या माहितीला असल्याचं केंद्रीय राज्यमंत्री डॉ. भारती पवार यांनी सांगितलं. काँग्रेसच्या सदस्यांनी सरकारच्या या दाव्यावर जोरदार आक्षेप घेतला होता. ऑक्सिजनअभावी केवळ दिल्लीतच नव्हे तर देशातील प्रत्येक राज्यात रुग्णांचा मृत्यू झाला आहे. मात्र, आरोग्य राज्यमंत्री सभागृहाची दिशाभूल करत आहेत. त्यांच्या विरोधात हक्कभंगाचा ठराव आणण्याचा इशारा काँग्रेसचे खासदार के. सी. वेणुगोपाल यांनी दिला होता. त्यानंतर आता इतर पक्षांनीही केंद्रावर टीकेची तोफ डागली आहे.

वाचा:

शिवसेनेचे खासदार संजय राऊत यांनी केंद्र सरकारवर जोरदार टीका केली आहे. ‘ऑक्सिजन अभावी ज्यांचे नातेवाईक गेले, जे सिलिंडरसाठी इकडे तिकडे धावत होते का? त्यांचा सरकारच्या या दाव्यावर विश्वास बसतो का हे पाहावं लागेल. ऑक्सिजनअभावी अनेक राज्यांत मृत्यू झाले आहेत. अशा मृतांच्या नातेवाईकांनी केंद्र सरकारवर खटला दाखल केला पाहिजे,’ असं राऊत म्हणाले. ‘उत्तर लेखी असेल किंवा तोंडी असेल. सरकार सत्यापासून दूर पळतंय. हा कदाचित ‘पेगॅसस’चा परिणाम असेल, असा टोलाही राऊत यांनी हाणला आहे.

वाचा:

पुणे: करोनाची दुसरी लाट ओसरली असल्यानं आता संपूर्ण लॉकडाउन कधी उठणार याकडं राज्यातील नागरिकांचं लक्ष लागलं आहे. मात्र, तिसऱ्या लाटेच्या संभाव्य धोक्याच्या पार्श्वभूमीवर राज्य सरकार तडकाफडकी कुठलीही मोकळीक देण्यास तयार नाही. त्यामुळं लॉकडाउन उठवण्याचे वेगवेगळे पर्याय पुढं येऊ लागले आहेत. उपमुख्यमंत्री यांनी आज याच संदर्भात महत्त्वाची माहिती दिली. ( on )

पिंपरी-चिंचवड येथे ते पत्रकारांशी बोलत होते. लॉकडाउनला आता जनता पुरती कंटाळली आहे. अनेक ठिकाणी मुक्तपणे वावरता येत नाही. मुंबईसारख्या ठिकाणी लोकल बंद असल्यानं हजारो लोकांच्या रोजगारावर विपरीत परिणाम झाला आहे. छोट्या उद्योगधंदेही ठप्प आहेत. शाळा बंद असल्यानं विद्यार्थ्यांचंही मोठं नुकसान होत आहे. लसीकरण सुरू झाल्यानंतर लॉकडाउन हळूहळू उठेल, अशी आशा होती. मात्र, तीही फोल ठरली आहे. तिसऱ्या लाटेचा धोका असल्यानं सरकारनं पूर्ण लॉकडाउन उठवणं टाळलं आहे.

वाचा:

या पार्श्वभूमीवर अजित पवारांना प्रश्न विचारण्यात आला होता. त्यावर, ‘लसीकरण मोठ्या प्रमाणावर केलं पाहिजे आणि दोन डोस घेतलेल्यांना हळूहळू बाहेर पडायची परवानगी दिली पाहिजे, असं माझं वैयक्तिक मत आहे. त्याबाबत मी शुक्रवारी मुख्यमंत्री यांच्याशी बोलणार असल्याचं त्यांनी सांगितलं. ‘प्रत्येकाची मतं वेगळी आहेत. काही जणांना वाटतं पुढचे १०० ते १२० दिवस महत्त्वाचे आहेत. त्यामुळं या दिवसांत करोना नियमांचं काटेकोर पालन व्हायला हवं. अनेक ठिकाणी लोक विनामास्क फिरताना दिसतात. अशी बेफिकिरी योग्य नाही,’ असं ते म्हणाले.

वाचा:

‘केंद्र सरकारकडून लोकसंख्येच्या प्रमाणात कोविड लस मिळायला हवी. मात्र, तसं होताना दिसत नाही. लस उपलब्ध होत नसल्यानं लसीकरणाचा वेग मंदावला आहे. केंद्राने जुलैमध्ये लस मिळेल असं सांगितलं होतं. पण अजूनही पुरेशी लस मिळालेली नाही, अशी माहिती अजित पवार यांनी दिली. ‘पूर्वी लोक लस घ्यायला घाबरत होते. आता लोक लस घेऊ लागले आहेत. लोकांची मानसिकता बदलली आहे. ही सकारात्मक बाब आहे, असंही ते म्हणाले.

वाचा: